سلام خدمت دوستان عزیزم

     امسال تجربه جالبی داشتم و اون هم قرنطینه ای بود که تقریبا همه درگیرش شدیم، به جز دو قشر از جامعه یکی اونایی که شغلشون ایجاب میکرد که بیرون باشن و یه دسته هم اونایی که با ادعا رفتن تو خیابون و گفتن هیچیمون نمیشه …. آمار تو کشور ما شدیدا رو به رشد رفت تا جایی که دیروز توی استان لرستان به اوج خودش رسید و رکورد زد.

     اما برای من تو این مدت که خونه بودم اتفاقی جالبی افتاد و زندگی ابعاد متفاوتی که شاید هیچ وقت متوجهشون نمیشدم رو بهم نشون داد. اتفاقی که افتاد این بود که من این تعطیلیم با بقیه تعطیلات همه عمرم خیلی فرق داشت چون شدیدا برای من مفید بود من از همون اوایل سعی کردم که روی تمام ابعاد مختلفی که امکانش بود توی این مدت کار کنم و واقعا هم تونستم بنابراین این روزای آخر که انی مطلب رو مینویسم کاملا از خودم راضی هستم.

     از ابتدا برنامه من تیز کردن اره بود که تو این مدت تیغه های اره رو تیز کنم و بعدش برم توی دل زندگی. کتاب خوندن، گوش دادن به وویس های خود یاری، تمرین ساز، بررسی و تحلیل یک سری فیلم و خیلی کارای ریز  دیگه در کنار هم باعث شد من بتونم به خیلی مسائل عمیق تر فکر کنم.

    من حدودا روزی 12 ساعت خارج از خونه بودم اما متوجه شدم باید این زمانبندی رو مدیریت کنم و بیشتر توی خونه باشم و به کارهای توی خونه هم برسم چون بعد مهمی از زندگی من همین کار ها هستند پس از این به بعد تلاشم اینه که حتما برنامه ریزی متفاوتی داشته باشم.

    البته نکته ای که باید خدمت همتون عرض کنم این هست که تغییر در ابعاد مختلف کار راحتی نیست و نباید توقع زیادی مبنی بر تغییر داشت اگر شما خیلی تلاش کنید شاید در مدت زمانی 6 ماهه بتونین 10 درصد از یک اخلاق یا نکته رو توی زندگی تون تغییر بدین که البته همین 10 درصد اگه واقعی باشه خیلی از کارهای شما رو راه میندازه و توی مسیر زندگی شمارو جلو میندازه.

    ممنون از اینکه مطلب من رو خوندین توی سال جدید مطالب زیادی مینویسم و اینجا باهاتون به اشتراک میزارم امیدوارم شما هم من رو در جریان نظراتتون در کامنت ها بزارید.

با تشکر

علی یزدانیان